Dwie dotychczas wydane części serii Marvel’s Spider-Man to – w mojej skromnej opinii – najlepsze gry na licencji Marvela, w jakie miałem przyjemność zagrać. Blisko, jeśli chodzi o jakość wykonania oraz ogólną grywalność jest Marvel’s Strażnicy Galaktyki, ale w ogólnym rozrachunku dzieło studia Insomniac Games jest znacznie bardziej dopieszczone i przemyślane. Prawdopodobnie dlatego, że Marvel’s Sider-Man to czysta, niczym nieskrępowana akcja, a w tym ekipa Insomniac się specjalizuje. Czy w przypadku Marvel’s Sider-Man 2 twórcom udało się zachować impet pierwowzoru? A może zdołali przebić swoje dotychczasowe dokonania? O tym w naszej recenzji.

Jeśli chodzi o założenia fabularne gry, akcja Marvel’s Sider-Man 2 toczy się 9 miesięcy po wydarzeniach, jakie mieliśmy okazję obserwować w Marvel’s Sider-Man: Miles Morales, które zadebiutowało na rynku pod koniec 2020 roku. Zabawa zaczyna się od razu od dość konkretnej akcji, albowiem dwójka naszych bohaterów, czyli Miles Morales oraz Peter Parker, musi się zmierzyć z szalejącym w Nowym Jorku Sandmanem. Wszystko idzie po ich myśli, ale niedługo po niebywale widowiskowym pojedynku, sytuacja się komplikuje. W mieście pojawia się całkiem nowy gracz, Kraven, który dociera do Metropolii, aby zapolować na złoczyńców, z którymi wcześniej protagoniści się uporali. Ale czy tylko o to mu chodzi? Jacy jeszcze oponenci będą próbowali dręczyć nowojorczyków? Nie chcę przesadnie dużo pisać o fabule, aby nie spoilować. Przygotujcie się jednak na emocjonującą, porywającą i świetnie poprowadzoną opowieść. Bo to, że jest ona niebywale widowiskowa, to chyba nie muszę dodawać, prawda?

Mechanika rozgrywki w Marvel’s Sider-Man 2 nie uległa żadnej rewolucyjnej zmianie w stosunku do tego, z czym mieliśmy do czynienia wcześniej, choć jednocześnie jest kilka kluczowych aspektów, znacząco odróżniających „dwójkę” od poprzedników. Przede wszystkim dysponujemy tym razem nie jednym, ale dwoma bohaterami. Wcielamy się bowiem zarówno w Petera Parkera, jak i Milesa Moralesa. Pomiędzy protagonistami możemy się przełączać prawie całkowicie dowolnie, a wyjątek stanowią misje, które zostały zaprojektowane z myślą o konkretnym Pająku. W takiej sytuacji już przed rozpoczęciem zadania wiemy, że jest ono przeznaczone dla Petera, tudzież Milesa i jeśli dojdzie do jakiejkolwiek zmiany, to tylko ze względu na progresję scenariusza. Sami nie będziemy mieć wpływu na to kim gramy.

Pełna dowolność istnieje wtedy, gdy po prostu przemierzamy ulice Nowego Jorku i zajmujemy się rozmaitymi zadaniami pobocznymi oraz aktywnościami – choć tu też deweloperzy nie dają nam całkowitej dowolności. Niektóre zadania poboczne, np. te dotyczące w jakiś sposób przeszłości naszych bohaterów są dostępne tylko dla nich. Na komunikatorze, na którym zlecenia widnieją przy każdym jest jasno napisane, kto musi się nim zająć. Robótki pokroju strzelania fotek, likwidowania przestępców czy zatrzymywania uciekających zbirów możemy wykonywać dowolnym bohaterem. Co ciekawe, w trakcie przemierzania Nowego Jorku regularnie natrafiamy na drugiego Człowieka Pająka. Może być np. tak, że odpowie on na to samo wezwanie policji i będziemy mieć wsparcie z jego strony podczas likwidowania napotkanych przeciwników. W miarę progresji starcia robią się coraz trudniejsze, więc ewentualna pomoc jest oczywiście mile widziana.

Jak wspomniałem, w mechanice rozgrywki rewolucji nie ma. Po wirtualnym Nowym Jorku poruszamy się więc całkowicie swobodnie, szukając rozmaitych pomniejszych i większych aktywności. Wszystkie pojawiają się na mapie oraz podczas skanowania otoczenia. Metropolię podzielono w sumie na 14 dystryktów, a w każdym jest sporo do zrobienia. Wykonywanie robótek podnosi naszą progresję w ramach danej dzielnicy, co przekłada się na rozmaite bonusy, jak np. szybką podróż czy dodatkowe tokeny (żetony) miejskie, służące nam m.in. do kupowania upgradów. Ciągła progresja jest kluczowa, jeśli chcemy jeszcze sprawniej poruszać się pomiędzy budynkami oraz skuteczniej eliminować przestępców.

Jako że mamy do czynienia z dwoma Spider-Manami, twórcy musieli w dość nietypowy sposób rozwiązać rozwój umiejętności. Na szczęście zrobiono to idealnie. Mamy zatem drzewka dedykowane każdemu z bohaterów, a ponadto jedno dodatkowe, na którym widnieją zdolności dotyczące obojga herosów. Drzewka dedykowane to skille przeznaczone dla konkretnego Spider-Mana, najczęściej dotyczące walki. W drzewku wspólnym są zdolności bojowe oraz te, które wpływają na eksplorację, jak np. możliwość stworzenia swoistej procy, by wystrzelić bohatera w powietrze z jakiegoś wysokiego budynku, a następnie lecieć w kierunku wybranego obszaru z użyciem całkiem nowych skrzydeł zrobionych z sieci. Szybowanie na nich to świetny sposób na przemieszczanie się, szczególnie jeśli umiemy korzystać z prądów powietrznych rozmieszczonych w różnych obszarach miasta. Ogólnie zdolności jest sporo, a przez to, że mamy dwóch bohaterów, praktycznie cały czas zabawa przebiega inaczej.